Shanta

Ik ben Shanta, 53 jaar en moeder
van 5 kinderen en een trotse oma
van bijna 5 kleinkinderen.

Op elf jarige leeftijd ging ik in Suriname bij de oudere generatie langs. En daardoor kreeg ik meer drang om voor ouderen te zorgen. Op jonge leeftijd wist ik het al. Mijn wens was om ‘zuster’ te worden. Op 16 jarige leeftijd werd ik moeder van mijn eerste kind en begon ik naast het moederschap ook opleidingen te volgen in de zorg. Ik was niet tevreden met de opleidingen die ik toen volgde. Ik kon mij er niet in vinden. In 1997 ben ik via het UWV in een verzorgingshuis gaan werken. Ik werkte daar als etage assistent. Mijn werkzaamheden waren voornamelijk huishoudelijke taken zoals bedden verschonen, eten rondbrengen, koffie uitdelen etc. In die periode werd ik opnieuw zwanger. Na mijn zwangerschap kreeg ik opnieuw de drang om een opleiding te gaan volgen die mij in mijn carrière verder zou helpen. Ik deed de opleiding welzijnszorg in 6 maanden tijd. Ik heb deze opleiding met succes behaald. Maar ik kreeg weer opnieuw de drang om verder te leren. In de tussentijd kreeg ik de rest van mijn kinderen. Na mijn laatste zwangerschap bleef ik werken en verder studeren. Nu ben ik gediplomeerd als ziekenverzorgende niveau 3.

Momenteel werk ik in de thuiszorg. Het werken met ouderen doe ik met mijn hart en ziel. Dat voelt voor mij als een roeping. Dit is ook een kwetsbare doelgroep die hulp nodig heeft. En die bied ik heel graag. Bijna elke dag sta ik op en ga met plezier naar mijn werk. Na mijn diensten heb ik een voldaan gevoel dat ik iets voor de ouderenzorg heb betekend. Ik laat ouderen graag lachen en maak graag grapjes met ze tussendoor. Wel vind ik het moeilijk als een cliënt komt te overlijden of dat ze palliatief ziek zijn. Ik zet mij daar uiteindelijk overheen door mijzelf bewust te maken van het feit dat het bij de kringloop van het leven hoort. Mijn inspiratiebron is de liefde die ik voel voor de oudere generatie. De kracht haal ik vanuit mijn geloof. Mijn kinderen zeggen regelmatig dat ze heel trots zijn op mij.

Mijn motivatie en drijfveer om door te zetten in mijn leven is het geloof dat mijn leven een doel heeft. Ik zou heel graag verder willen studeren en nog meer kennis opdoen. Veel tijd doorbrengen en mooie herinneringen maken met mijn kinderen en kleinkinderen. En ik wacht met smart om met mijn bijna geboren kleinkind te knuffelen. Ik ben er onlangs achter gekomen hoe leuk ik het nog steeds vind om verpleegtechnische handelingen uit te voeren. Het maakt mij zo blij. En dit was een teken voor mij dat ik graag de opleiding wil doen als verpleegkundige in het ziekenhuis. Ik weet nog niet helemaal hoe zich dit gaat vormgeven en zich gaat ontwikkelen. Maar ik ben al zover gekomen dat ik vertrouwen heb dat ik over een paar jaar kan zwaaien met nog een papiertje erbij.

Wat ik mensen graag zou willen meegeven is dat ik als alleenstaande moeder vijf kinderen heb kunnen grootbrengen met studie, fulltime werken en met ups en downs. Maar ondanks alles heb ik toch nooit de hoop opgegeven want kennis is macht. En als je iets in het leven wilt, moet je 100% ervoor gaan. Op naar mijn volgende papiertje.

Vriendelijke groetjes,
Shanta