"Het is niet je keel die pijn doet, het zijn de woorden die je niet durft uit te spreken.
Het is niet je kies die pijn doet,
het is de pijn om te kiezen voor jezelf.
Het zijn niet je benen die pijn doen,
het is het gevoel niet op eigen benen
te kunnen staan of het gevoel ergens
voor weg te willen rennen.
Het zijn niet je ogen die het niet goed zien, het is je blik naar de wereld die wazig is of iets waar je liever je ogen voor sluit.
Het is niet je buikpijn waar je het meeste last van hebt, het zijn je opgekropte gevoelens.
Het zijn niet je darmen die niet in orde zijn, het is wat je allemaal hebt moeten verteren.
Het zijn niet de emoties die je moe maken, het is je verzet ertegen.
Het is niet je gal waar het probleem zit,
het is dat je je gal nooit hebt kunnen spuwen.
Het zijn niet je oren die het niet goed doen, het zijn de dingen die je niet wilt horen of de dingen die je hebt moeten horen.
Het is niet dat je duizelig bent,
het is het gevoel dat je heen en weer geslingerd wordt door je verstand en gevoel.
Het is niet je hoofd die voor pijnen zorgt, het zijn je gedachtes.
Het zijn niet je schouders die pijn doen,
het is de last die je op je schouders draagt.
Het is niet je rug dat voor ongemak zorgt, het is wat je elke dag meesleept
in je rugzak.
Het is niet je hart dat voor pijn zorgt,
het is dat je hard bent geworden voor jezelf.
Jouw lichaam is elke dag keihard aan
het werk voor jou."
Rian van Wel
Reactie plaatsen
Reacties