Trouw met de man die bananen voor je koopt.
Ik weet dat dat raar klinkt. Waarom bananen? Waarom niet een man die bloemen voor je koopt? Of sieraden?Ik zal je vertellen waarom.Want als je al een tijdje getrouwd bent, maak je samen veel dingen mee. En soms kunnen die dingen je maken of breken. Omstandigheden die uw geduld op de proef stellen en dingen die uw liefde op de proef stellen.Geen dingen die testen hoeveel je liefhebt, maar hoe je je liefde geeft. Jouw tijd. Jezelf.Het huwelijk is een partnerschap. Het is een wip. Als beide mensen niet samen bewegen, werkt het niet. Er zijn offers die je moet brengen. Er is begrip, geduld en acceptatie. Veel acceptatie. Het accepteren van de verschillen tussen jullie, het accepteren dat jullie hetzelfde op verschillende manieren zullen doen, het accepteren van elkaars gewoonten en eigenaardigheden en kleine nuances die je soms gek kunnen maken en het accepteren dat jullie allemaal unieke individuen zijn met jullie eigen sterke en zwakke punten, talenten en geschenken.En met acceptatie komt onvoorwaardelijke liefde. En dat is de liefde waarop gezinnen zijn gebouwd. Zoals veel gezinnen zitten wij er momenteel middenin. Drie kinderen onder de acht jaar, met een behoorlijke kloof tussen de oudste en de jongste. Tussen school, sport, therapie voor ons middelste kind op het spectrum en al het andere daartussenin, zijn mijn man en ik dun verspreid.