Ja, zeg tegen je dokter dat je...

Ja, zeg tegen je dokter dat je pijn op je borst hebt... Maar vertel hem ook dat die pijn voortkomt uit verdriet, uit de angst die je ziel vasthoudt.

- Zeg dat je last hebt van maagzuur...
Maar vraag jezelf ook af waarom – waarom de productie van zuur in je maag zich vermenigvuldigt wanneer je geest onrustig is.

- Informeer dat je diabetes hebt, ja...
Maar vergeet niet te vertellen dat de zoetheid uit je leven lijkt verdwenen, en dat de bittere smaak van frustraties te zwaar weegt.

- Vermeld dat je last hebt van migraine...
Maar erken ook dat het pijn doet om te leven met perfectionisme, constante zelfkritiek, extreme gevoeligheid voor de mening van anderen, en een angst die nooit tot rust komt.

- Velen willen genezen, maar weinigen zijn bereid om het zuur van laster, het gif van afgunst, de microben van pessimisme en de kanker van egoïsme te neutraliseren.
Ze willen hun manier van leven niet veranderen.

- Ze willen genezen van een tumor...
Maar verzetten zich tegen het loslaten van oud verdriet. Ze willen hun kransslagaders vrijmaken... Maar houden hun borst gesloten door wrok en agressie.

- Ze willen hun ogen verzorgen...
Maar weigeren de blinddoek van oordeel en veroordeling af te nemen. Ze vragen verlichting van hun depressie...
Maar blijven vasthouden aan gekwetste trots en de pijn van onverwerkte verliezen.

- Ze smeken om hulp bij hun schildklierproblemen...
Maar negeren hun eigen wrok en frustraties, en drukken niet uit wat ze écht nodig hebben. Ze bidden om genezing van een knobbeltje in de borst... Maar weigeren tederheid toe te laten en affectie te laten stromen.

- Ze vragen om goddelijke tussenkomst...
Maar blijven doof voor de hulpkreet van de mensen die het dichtst bij hen staan.

Het leven spreekt ons op duizend manieren.

En ja, ziekte is er één van. Soms wel de duidelijkste. Want de boodschap die ze brengt is dringend en diepgaand: We missen liefde. We missen harmonie in ons bestaan.


Via de literaire wereld
Via Rika van der Zee