Toen de beheerder van dit platform me belde met de vraag of ik mezelf wilde introduceren op de website—vanwege de blogs die ik schrijf—vond ik dat een logische vraag.
Ze stelde voor om gewoon een stukje te schrijven over wie ik ben.
Een makkelijke opdracht, zou je denken. Maar toen ik erover nadacht, bleek dat helemaal niet zo eenvoudig.
Want... al ben ik bijvoorbeeld moeder, zus, ambulanceverpleegkundige, collega en buurvrouw, ik ben niet de rollen die ik vervul in het leven.
Wat feitelijk klopt: ik ben een vrouw van 59 jaar. Ik hou van schrijven, lezen, zwemmen, wandelen, koken, muziek luisteren, nieuwe dingen uitproberen, creatief bezig zijn, fotografie, bloemschikken en nog veel meer.
Maar dat ben ik niet. Dat zijn de dingen die ik leuk vind om te doen.
"Ik ben..." en alles wat je erachter zet, dát ben je (of zal je zijn).
In mijn geval? Ik ben vrolijk, optimistisch, avontuurlijk, een mensenmens, nieuwsgierig en geïnteresseerd in zoveel dingen.
En nu stop ik maar, voordat dit op een contactadvertentie gaat lijken.
Ik hou van mensen, ik zorg graag en ik verbind. Ik hou van het leven, ik leef met volle teugen, en ik ben dankbaar.
Groetjes, Hannah
Reactie plaatsen
Reacties