Aan de wet van karma – de wet van oorzaak en gevolg – ligt een diepgaand inzicht ten grondslag: toeval bestaat niet. Alles wat je overkomt, heeft een oorzaak en draagt betekenis in zich. Wat je zaait, zul je uiteindelijk oogsten.
Voor sommige mensen is deze gedachte confronterend. Het idee dat toeval niet bestaat, raakt namelijk aan verantwoordelijkheid. Niet in de simplistische zin waarin critici het vaak verdraaien – bijvoorbeeld: "Dus ben ik schuldig aan mijn ziekte?" of "Ben ik dan verantwoordelijk voor het feit dat ik aangerand ben?" Nee. Dat is een ongenuanceerde interpretatie die de diepte van karmisch inzicht mist.
Natuurlijk zijn daders verantwoordelijk voor hun daden, en ja, een virus of een misdadiger draagt schuld. Maar de interessantere en diepere vraag is: Waarom jij?
Karma is geen straf
Misschien heeft jouw situatie te maken met iets wat je in een ander leven hebt ervaren – niet als straf, maar als gevolg. Karma is geen vergelding, geen schuld die uitgezeten moet worden. Het is een neutrale wet, net zoals zwaartekracht. Die oordeelt ook niet; die werkt gewoon. Zo is karma een kosmisch leerproces, bedoeld om je bewustzijn te ontwikkelen.
De Wet van Karma: Oorzaak, Gevolg en Groei
De wet van karma – actie en reactie – is een ingenieus principe dat zijn oorsprong vindt in het denken. Elke gedachte is energie: ze heeft een trilling, een kleur, een klank. Gedachten zijn creaties in het veld van bewustzijn.
Door de werking van magnetisme trekt gelijksoortige energie elkaar aan. Je zult dus altijd datgene ontmoeten wat je zélf ooit in beweging hebt gezet – bewust of onbewust.
En dit herhaalt zich, net zolang totdat je de les begrijpt en het patroon beheerst. Pas dan ontstaat er een harmonieuze gedachte, die ruimte schept voor balans, inzicht en groei.
Zoals Harry Beckers het zegt:
“Karma is in feite niets anders dan een instrument om de geheimen van het leven te leren kennen, waardoor we één kunnen worden met het universum. De doelstelling van karma is: voelen, weten, (in)zien en toepassen – zonder dat het schade brengt.”
Verantwoordelijkheid nemen – niet uit schuld, maar uit bewustzijn
Dus: waarom jij? Omdat jouw (onbewuste) energie resoneerde met een bepaalde ervaring. Dat is geen schuld, maar een signaal. Als je denkt in pech of slachtofferschap, raak je verstrikt in een spiraal van woede, wraak en slachtoffergedrag.
De enige uitweg is een verruiming van je bewustzijn. Vanuit dat inzicht kun je verantwoordelijkheid nemen. Niet voor het verleden, maar voor wat je ermee doet – in het heden.
Vergeving als bevrijding
Vanuit datzelfde bewustzijn kun je leren vergeven. In de eerste plaats jezelf. En vanuit die innerlijke heling ontstaat vaak vanzelf ook ruimte om de ander – de dader – in een ruimer perspectief te zien.
Natuurlijk blijft iemand verantwoordelijk voor zijn daden, maar een mens is meer dan zijn fouten. Iedereen draagt licht én schaduw in zich. De vraag is: welke kant wordt gevoed?
De Weg naar Binnen
Eén ding is zeker: het denken in afgescheidenheid biedt geen oplossing. Toch is dát vaak wat we zien in de media – de nadruk op “goed” versus “slecht”, met bijbehorende blaming & shaming. Wij zijn goed, zij zijn slecht. Lekker overzichtelijk, ego-strelend en maatschappelijk geaccepteerd.
Maar wie werkelijk doordenkt, beseft: het donker zit in ons allemaal. En dus is er maar één echte weg:
de weg naar binnen — van persoonlijkheid naar ziel.
Zielsbewustzijn ontwikkelen
Het leren van levenslessen is een proces waarin de persoonlijkheid, ondersteund door de ziel, leert voelen, weten, (in)zien en toepassen. Hoe beter de persoonlijkheid deze lessen begrijpt en doorleeft, des te minder nieuwe trauma’s of obstakels worden gecreëerd.
Hoe transparanter de persoonlijkheid wordt, hoe helderder het licht van de ziel er doorheen kan schijnen.
Anders gezegd:
De weg naar binnen is het proces van het transparant maken van wie je denkt te zijn, zodat het licht van wie je werkelijk bént – je ziel – zichtbaar wordt.
En alleen dát licht kan werkelijk duisternis verdrijven — niet door het te vernietigen, maar door het te overstijgen. Dáárom is de weg naar binnen geen luxe, maar een noodzaak. Voor het individu, én voor de samenleving als geheel.
© Ronald Jan Heijn
Reactie plaatsen
Reacties