Een oude man stond voor het raam, hij huilde zachtjes. Hij heeft verdriet, omdat zijn leven anders verliep dan waar hij in zijn jonge jaren over had gefantaseerd. Hij wilde reizen, verre reizen maken en prachtige dingen zien. Hij wilde de wereld zien en varen over de zeven zeeën, maar het lot besliste anders. Hij vond een leuk meisje en voor hij het wist was hij getrouwd en lag er een klein kindje in de wieg.
De oude man voor het raam keek weer naar buiten. Zijn hele leven had hij gewerkt en voor zijn gezin gezorgd. Hij veranderde vaak van baan, omdat het hem nergens echt goed beviel. Vaak ging hij met tegenzin naar zijn werk, maar hij had geen keus. Nu was hij met pensioen en de man keek weer naar buiten.
Zijn vrouw was al overgegaan. Hij woonde nu helemaal alleen. De man voor het raam huilde, hij miste haar zo erg! Dikke tranen liepen over zijn wangen naar beneden. Naast hem stond zijn vrouw. Zij kroelde zachtjes met haar handen door zijn haar en haar man werd rustig. Hij wist dat zij nu bij hem was. Dit was het teken dat ze samen hadden afgesproken.
De vrouw wilde zo graag helpen, maar ze kon niet door het verdriet van haar man heen komen. Ze probeerde en probeerde, maar haar man begon alleen nog maar harder te huilen. De vrouw wist zich geen raad en stond verloren naast haar man. Ze keek samen met haar man naar buiten.
Zachtjes begon ze te bidden: ‘Lieve Engelen, vanaf het moment dat ik thuis ben heb ik nergens om gevraagd. Heb ik gedaan wat ik mocht doen en ben zo dankbaar om gids van mijn man te mogen zijn. Maar ik wil nu graag uw hulp vragen. Ik kom niet door zijn verdriet heen, kunt u mij en mijn man helpen?’
De vrouw voor het raam draaide zich om en keek haar man aan. Een fel licht kwam uit het niets tevoorschijn. Het licht werd feller en feller en daar zag de vrouw een arm vanuit het licht oprijzen. Deze raakte haar man op zijn rug aan. De oude man stond verstijft en deed zijn ogen dicht. Een minuut moet het zeker geduurd hebben, tot de arm zich terug trok en het licht verdween. De oude man voor het raam glimlachte. Er was hem opeens een geweldig idee te binnen geschoten.
Hij zou het huis verkopen en van dat geld de wereld over reizen. Hij zal de prachtigste landen zien en de mooiste plekjes bezoeken. Hij zou de zeven zeeën bevaren. Het geluk lag weer voor zijn voeten! De oude man voor het raam huilde en lachte tegelijk. Zijn dromen zullen uitkomen en hij draaide zich om naar zijn vrouw en glimlachte. ‘Bedankt lieverd voor dit prachtige inzicht.’
De vrouw gaf haar man een zoen op zijn wang en verdween toen in het niets.
Geschreven door Jolanda Rhijnsburger
Reactie plaatsen
Reacties