Het verhaal van Lucas, deel 1.

Gepubliceerd op 6 juni 2023 om 22:57

 

Dit verhaal gaat over een jongen genaamd ´Lucas´. Lucas is 8 jaar en woont op een internaat. Door zuurstof gebrek in zijn hersenen, tijdens zijn geboorte, is hij moeilijk opvoedbaar en moeilijk lerend. Zijn vader was snel dronken. Zijn ouders hadden vaak ruzie en zijn gescheiden. Lucas neemt je mee in het dagelijkse leven op het internaat.

 

 

Zondag

Lucas is het afgelopen weekend naar het huis van zijn moeder geweest. Op het internaat is het gebruikelijk dat kinderen eens in de drie weken naar huis gaan. Zijn moeder heeft hem weer terug naar het internaat gebracht en is net weg. Lucas heeft het erg moeilijk, hij mist zijn moeder en hun hond. Hij heeft net gedoucht, heeft zijn pyjama aan en zit op de rand van zijn bed te huilen. Hij kan er maar niet aan wennen dat als hij in het weekend thuis is geweest weer terug moet naar het internaat. Hij staat op en loopt naar het raam. Zijn moeder is al weg. Hij ziet de auto's die over de drukke weg langs rijden. Lucas spreekt in zich zelf een wens uit “Ik wens dat iemand mij nu komt ophalen en mij naar mijn moeder brengt.”

 

Lucas is acht jaar en woont nu negen maanden op het internaat in groep 2. Door zuurstof gebrek in zijn hersenen tijdens zijn geboorte, wordt hij moeilijk opvoedbaar gevonden en moeilijk lerend. Hij heeft meer hulp nodig dan alleen op het speciaal onderwijs en maatschappelijk werk thuis. De kinderarts, maatschappelijk werk, Jeugd en Gezin vinden het beter voor hem dat hij opgroeit tussen andere kinderen en volwassenen. Zijn vader was snel dronken, zijn ouders hadden vaak ruzie en zijn gescheiden. Omdat zijn moeder dit advies heeft opgevolgd is deze uit huis plaatsing vrijwillig. Anders werd het een gedwongen uit huis plaatsing na uitspraak van een kinderrechter. Lucas heeft donkerblond haar is klein voor zijn leeftijd en loopt een aantal jaren achter in zijn ontwikkeling. Hij gaat nog even met zijn knuffel naar beneden. Ger heeft vanavond slaapdienst. Hij ziet Lucas met rode ogen van het huilen en vraagt heb je gehuild jongen? Lucas antwoord “Ja, ik mis mijn mama heel erg en dan moet ik huilen.” “Dat is nog steeds moeilijk voor je, daar kun je maar niet aan wennen” antwoord Ger en probeert Lucas beetje te troosten.

 

 

De televisie staat aan maar Lucas heeft eigenlijk geen zin om televisie te kijken. Hij wil graag thuis, bij zijn moeder zijn en niet op het internaat. Treurig met zijn knuffel op schoot bladert Lucas door het tijdschrift:'Eppo'. Hij vindt het tijdschrift Donald Duck veel leuker, maar de Eppo lag toevallig op tafel. Dan stuurt Ger de jongste kinderen naar bed, ook Lucas gaat naar bed. Ger zegt: “Tanden poetsen en naar bed, ik kom jullie zo instoppen.” Ger komt het kamertje van Lucas binnen. Hij gaat bij Lucas op de rand van het bed zitten en leest een verhaaltje voor. Dan vraagt Ger “Gaat het weer een beetje jongen? “Ja, maar ik mis mijn moeder heel erg” antwoord Lucas. Ger stopt Lucas lekker in en zegt: “Probeer maar lekker te slapen, morgen voel je je vast wel weer beter.” Lucas antwoord niet en houdt zijn knuffel stevig vast. Ger gaat de kamer uit en naar beneden.

 

Maandag

Het is maandag ochtend en Lucas wordt wakker. Hij ligt nog half slapend in zijn bed. Met zijn ogen dicht voelt hij met zijn hand aan de muur langs zijn bed. Hij voelt een houten plank en het prikbord aan de muur. Hij denkt bij zich zelf: "Oh nee, ik ben weer op het internaat".

 


Langzaam wordt Lucas wakker en opent zijn ogen. Het is bijna zeven uur en de wekker loopt zo af. Hij kijkt zijn slaapkamer rond. Het kamertje is niet groot. Er staat een bureau met stoel, twee kasten en in de hoek bij het raam een wastafel met spiegel. Het is zeven uur in de ochtend. Lucas staat op, gaat douchen, poetst zijn tanden en kleed zich aan. Lucas loopt de trap af naar beneden, door de hal langs de keuken naar de grote huiskamer.

 


Aan de kant van de keuken is het eetkamer gedeelte waar er twee tafels staan. Aan iedere tafel zitten vier kinderen. Lucas gaat op zijn vaste plaats aan tafel zitten. “Goedemorgen lekker geslapen jongen?” vraagt groepsleider Ger. “Ja hoor” antwoord Lucas en gaat aan tafel zitten. Hij neemt eerst een boterham met kaas en daarna een boterham met aardbeien jam. Hij drinkt een glas melk. Het is de regel om bij het ontbijt eerst vlees of kaas te eten en daarna iets zoets zoals jam of hagelslag op je boterham. Er komen nog andere kinderen van de groep naar beneden en gaan op hun plek aan tafel zitten en ontbijten. Na het ontbijt helpt Lucas even met het afruimen van de twee tafels. “Dank je wel Lucas” zegt Ger. Lucas vraagt aan Ger “Wie heeft er na school dienst.” Ger antwoord “Marleen en Corrie hebben vanmiddag dienst en Marleen heeft ook slaapdienst.” Lucas denkt: "Oh nee, die vervelende Marleen is er vanmiddag weer en ze heeft nog slaapdienst ook". Marleen is een groepsleidster die op haar manier van Lucas een man probeert te maken door hem iedere keer weer te vernederen.

 


Dan pakt hij teleurgesteld en een beetje verdrietig zijn schooltas en slentert achter de andere kinderen naar school. De basisschool voor moeilijk opvoedbare en moeilijk lerende kinderen is achter op het terrein van het internaat, en is maar een paar minuten lopen. De school begint om 8:45 uur, dan moet iedereen in de klas zijn. Lucas gaat op zijn plaats zitten. Hij zit rechts aan de kant van het raam, aan het derde tafeltje. De klassen zijn niet groot. Aan één kant zijn twee grote ramen. De tafeltjes staan in een rechthoekige vorm. Naast de deur is het schoolbord en het bureau van de juffrouw.

 


“Ga allemaal op jullie plaats zitten en pak jullie rekenboeken” zegt juffrouw Loes. De klas begint aan de rekenles, Lucas vindt rekenen maar moeilijk. Vandaag zit hij met het rekenen gewoon op zijn plek in de klas, maar vaak ook met twee andere kinderen in een kleine ruimte naast het klaslokaal. Dit is omdat hij en nog twee andere kinderen apart rekenles krijgen, omdat ze achter lopen met rekenen.

 


Vandaag maakt Lucas de sommen die in het rekenboekje staan. Deze sommen staan in kolommen van 5 sommen. Er staan 10 kolommen op elke bladzijde. Lucas moet lang na denken over de sommen en doet er lang over, hij vult achter de sommen de uitkomst in. Lucas heeft vooral moeite met delen en vermenigvuldigen. Dan steekt hij zijn vinger op. Juffrouw Loes loopt naar hem toe en vraagt “Lucas, wat wil je vragen?” Lucas snapt de sommen niet helemaal en vraagt uitleg over hoe hij de sommen moet delen. De juffrouw legt de sommen uit en Lucas gaat weer verder met de sommen. De juffrouw gaat de klas rond om de sommen na te kijken en gelijk te corrigeren. Lucas heeft alle sommen op de bladzijde gemaakt en heeft er acht fout.

 


Na de rekenles is het ochtendpauze. De kinderen gaan spelen in de klas. Lucas is in de klas rustig bezig. In de pauze speelt hij meestal alleen en zoekt geen contact met andere kinderen. Na de ochtend pauze begint de klas met taal, lezen en schrijven.
Tegen over het schoolbord, achter de tafeltjes van de leerlingen, staan tegen de lange muur vijf tafeltjes met tussenschotten. Hier staan cassetterecorders met hoofdtelefoons. De kinderen doen hier de luisteroefeningen. Vandaag begint Lucas net zoals vier klasgenootjes met luister- en schrijf oefeningen. Deze oefeningen staan op cassettebandjes. De leerlingen doen de oefeningen met een hoofdtelefoon. Lucas vindt deze oefeningen altijd leuk. Dit zijn korte verhaaltjes en sprookjes met een leuk muziekje er tussen.

 


Na deze oefeningen beginnen de andere vijf leerlingen met deze oefeningen en gaat het groepje van Lucas weer verder met de letterdief oefeningen. Dit is een dief met een zak en neemt een letter van een woord mee. Daarna krijgt de hele klas schrijf oefeningen, letters overtrekken en over schrijven. Het is half twaalf. Juffrouw Loes zegt “Jongens, leg jullie schriften maar weg. Ik ga voorlezen uit Bakkertje Deeg.” Lucas vindt het fijn als de juffrouw voorleest want ze leest mooi voor.

 


Het is twaalf uur, “Jongens het is middag pauze. We gaan eten. Om kwart voor een twee terug zijn in de klas”, zegt juffrouw Loes. Lucas staat op en loopt met de andere kinderen de klas uit. Ze lopen naar de groepen. Sommige kinderen blijven op school, omdat ze niet op het internaat wonen. In de groep zijn Marleen en Corrie al aan hun dienst begonnen. De twee tafels zijn al gedekt en Lucas gaat op zijn plaats aan tafel zitten. Hij pakt een boterham, smeert er wat boter op en legt ham op de boterham.


Hij eet de boterham op en neemt daarna nog een boterham, maar dan met hagelslag. Tussen de middag zit Corrie bij Lucas aan tafel. Corrie vraagt “Hoe was het op school vanmorgen?". We kregen eerst rekenen en daarna kregen we taal. En de juffrouw heeft voorgelezen.” zegt Lucas. Hij drinkt nog een glas melk en helpt na het middag eten met het afruimen van de tafels. Het is al half één. Snel nog even naar het toilet en dan weer naar school. Lucas loopt met andere kinderen uit zijn groep terug naar school. "Vanmiddag gaan we Mini Loco oefeningen doen", zegt juffrouw Loes. De leerlingen doen allemaal verschillende oefeningen.

 

Hierna begint het speelkwartier. Lucas speelt alleen met autootjes. Na het speelkwartier staat er gymmen op het programma. De klas loopt over de gang stil in een rij naar de gymzaal van de school. Lucas houd niet zo van gymmen. Hij is niet snel genoeg en verliest toch altijd. Vandaag gaan ze voetballen en hard lopen. Na de gym, terug in de klas, leest juffrouw Loes nog even voor uit het boek van Bakkertje Deeg. 

 

 

Het is half vier in de middag. De school is voor die dag uit. Lucas en andere kinderen lopen terug naar de groepen en sommige kinderen worden met taxi’s opgehaald en naar huis gebracht. Terug in de groep gaat Lucas, zoals elke dag, met de hele groep in de huiskamer zitten. Er wordt thee gedronken. Marleen vraagt aan alle kinderen wat ze vanmiddag van plan zijn om te doen. Ze vraagt dit ook aan Lucas. Hij antwoord met: “Ik ga rondjes fietsen en naar het bloemen veldje”.

 


Marleen antwoord geërgerd: “Ga eens wat anders doen, zoals zwemmen. Ga sporten. Je lijkt wel een kind van 5 jaar!”. Lucas heeft een hekel aan Marleen. Hij loopt achter in zijn ontwikkeling. Hij heeft het er moeilijk mee en het maakt hem verdrietig dat Marleen hem steeds vernederd. Hij gaat rondjes fietsen op het terrein van het internaat. Hij gaat naar de schuur, pakt zijn fiets en fietst de oprit af. Hij fietst links het pad af langs de groepen. Bij de volgende groep komt hij Corné tegen, een wat oudere wat stevige jongen met donkerblond haar, die in de groep naast de groep van Lucas woont.

 

Corné heeft een crossfiets met een zijspan er aan en kan heel hard fietsen. “Hoi Lucas, morgen na het avond eten ga ik weer fietsen met de crossfiets en dan mag jij weer mee in de zijspan", zegt Corné. “Ja leuk, doen we”, zegt Lucas tegen Corné. Lucas vindt het altijd heel leuk mee rijden met Corné in de zijspan van zijn crossfiets en verheugd zich er nu al op. Corné is naar het hoofdgebouw geweest en gaat naar zijn groep. Dan fietst hij verder naar het schoolplein, draait weer om en fietst het pad weer op.

 

Twee jongens met een bal komen aanlopen. Oh nee, die rotzakken pesten mij altijd denkt Lucas. “Lucas Kukas, Lucas Kukas", roepen de jongens en gooien de bal naar zijn fiets. De bal stuitert tegen de fiets en rolt het gras in. Lucas valt net niet. "Ik heet Lucas, niet Kukas en voelt tranen in zijn ogen. De jongens lachen hard. Ze pakken de bal en roepen nog een keer: “Lucas, Kukas!”.  Lucas fietst langs de groepen richting het parkeerplaats bij het hoofdgebouw.

 


Hij fietst het pad af en gaat rechts af de parkeerplaats op naar het poortje. Hij fietst door het poortje en gaat even het bospad achter het internaat op. Even later komt hij weer terug bij het hoofdgebouw. Hier ziet hij het wagentje dat het eten, drinken en fruit naar de groepen brengt al klaar staan. Er worden nog een paar kratten met fruit in het wagentje gelegd en dan wordt het  rondgebracht. Lucas fietst nog even naar het bloemen veldje. Bij het veldje aangekomen kijkt hij eerst rond om te zien of er iemand in de buurt is, maar gelukkig is er niemand.
Lucas is graag op dit veldje, want hier komen niet zoveel mensen en kan hij even alleen zijn en tot rust komen. Dit bloemen veldje ligt achter op het terrein van het internaat aan de rand van het bos schuin achter de groepswoning waar Lucas woont.

 

Hier groeien veel wilde bloemen. Klaprozen, gele, paarse, roze en witte bloemen. Langs het veldje staan bomen en struiken. Lucas zet zijn fiets tegen een boom en loopt het veldje voorzichtig op. "Dat is fijn even helemaal alleen", denkt Lucas. Hij geniet van de mooie bloemen. Er zitten vogeltjes in de bomen. Lucas kijkt naar de vogeltjes. Sommige vogeltjes blijven zitten en andere vliegen weg. Lucas zegt tegen zich zelf met een zucht: “Ik zou willen dat ik een vogel was, dan kon ik hier zo weg vliegen en hoefde ik hier niet meer te blijven.”

 

Lucas kan niet zo lang op het bloemen veldje blijven. Hij moet terug naar de groep, want hij wilt niet te laat voor het eten zijn. Ze gaan altijd om vijf uur eten. Hij voelt zich verdrietig. Marleen zal wel weer van die gemene dingen tegen hem zeggen. Lucas pakt zijn fiets en fietst terug naar de groep. Hij komt bij de groep aan, zet zijn fiets in de schuur en loopt met lood in zijn schoenen naar binnen. In de hal komt hij Marleen tegen. “Waar ben jij nu weer geweest, klein kind?”, vraagt Marleen met een snauw. Lucas antwoord: “Ik heb wat rond gefietst en ik ben naar het bloemen veldje geweest.” Marleen antwoordt met een snauw: “Wat ben je toch een klein kind. Gedraag je naar je leeftijd. En ga eens wat doen wat bij je leeftijd past!”.

 

 


Lucas antwoord niet en gaat zijn handen wassen en loopt terug naar de grote woonkamer. Hij gaat op zijn vaste plek aan tafel zitten. Hij hoopt zo dat Corrie en niet Marleen bij hem aan tafel komt zitten. Corrie en Marleen zetten de pannen met groente, aardappelen en vlees op tafel. Lucas kijkt in de pannen. Ze eten vanavond gehaktbal, sperziebonen, aardappelen, jus met als toetje vanillevla. Marleen schept het eten op. De kinderen houden om de beurt hun bord omhoog en Marleen schept het eten op hun bord. Lucas houd ook zijn bord omhoog. Marleen kijkt naar alle kinderen bij haar aan tafel en zegt: “Allemaal even stil zijn voor het gebed”. De hele groep verdeeld over twee tafels is stil. Corrie bid voor vandaag: “Here zegen dit eten. Amen”. Dit bidden wordt gedaan omdat het de gewoonte is even stil te zijn voor het eten. Niet omdat iedereen zo gelovig is.

 


Corrie en Marleen zeggen: “Eet smakelijk.” Lucas begint ook te eten. Hij vindt het eten lekker, maar eet langzaam. Hij doet veel dingen langzamer dan andere kinderen van zijn leeftijd. Iedereen heeft het warme eten al op en zit te wachten om aan het toetje te beginnen. Maar Lucas is nog niet klaar. “Schiet op, eet door slome. We zitten allemaal op jou te wachten”, zegt Marleen. Lucas doet zijn best, maar kan niet sneller eten. Marleen wordt ongeduldig en trekt zijn bord onder zijn neus vandaan en zegt: “Zo, je bent nu klaar, slome.” De glazen vierkante schaaltjes met vanille vla worden op tafel gezet en iedereen begint aan het toetje.

 

 

Na het eten wordt er door de hele groep en de groepsleiding om de beurt afgewassen en afgedroogd. Gelukkig hoeft Lucas vanavond niet af te wassen of af te drogen. Iedereen gaat van tafel. Vanavond hebben twee kinderen afwas- en afdroog beurt. Ze gaan naar de keuken en beginnen. Oudere kinderen gaan naar boven om huiswerk maken, maar Lucas heeft op de internaat school geen huiswerk.

 


Lucas wil graag naar Sesamstraat kijken. Maar dit mag niet van Marleen. “Dat is voor kleine kinderen. Daar ben je te oud voor”, zegt Marleen. “Ja, maar van de andere groepsleiding mag ik Sesamstraat kijken", zegt Lucas. Marleen zegt: “Daar heb ik niks mee te maken. Je kijkt geen Sesamstraat. Daar ben je te oud voor, want dat is voor kleine kinderen”. Lucas begrijpt niet waarom hij geen Sesamstraat mag kijken van Marleen. Van de andere groepsleiding mag het wel en voelt zich teleurgesteld. Hij gaat maar met blokken spelen en bouwt een toren met boven in een klok. De toren heeft raampjes en aan de achterkant een deurtje. Marleen ziet Lucas met de blokken spelen en loopt naar hem toe.

 

 

Ze vraagt wat Lucas gebouwd heeft. “Ik heb een toren met een klok gebouwd.” antwoord Lucas. “Waar zijn die raampjes voor en waar is dat deurtje voor?” vraagt Marleen. Lucas antwoord “Dat is voor de klokken mannetjes. Die wonen in de toren en moeten de klok maken als die kapot is." Marleen zegt: “Je speelt als een klein kind. De volgende keer ga je dan ook maar gelijk na het eten naar bed.” Marleen weet dat Lucas graag naar Sesamstraat kijkt. Ze zegt: “Er wordt vanavond niet naar Sesamstraat gekeken”.

 


Lucas begrijpt er niks van. Marleen denkt dat ze op haar manier een man van hem kan maken. “Lucas, jouw beurt om te douchen en doe je pyjama aan. Daarna mag je weer naar beneden komen”, zegt Corrie. Lucas gaat naar boven. Hij gaat naar zijn kamer en pakt een handdoek, zijn pyjama en gaat douchen. Er zijn vanavond op de televisie geen andere programma’s die Lucas wilde zien. Lucas heeft zijn pyjama aan en gaat in de huiskamer zitten en een stripboekje lezen. Tussen zeven uur en half acht gaan de jongste kinderen van de groep naar bed. Corrie gaat met de jongste kinderen naar boven en Lucas moet ook naar bed.

 


Hij poetst zijn tanden en gaat in bed liggen. Dan komt Corrie en twee kinderen de slaapkamer binnen. Corrie gaat voorlezen uit een boekje over Saskia en Serge. Aan het einde van het verhaal zegt Corrie: “Naar bed jongens. Ik kom jullie zo in stoppen. Slaap lekker Lucas”, zegt Corrie terwijl ze hem instopt. “Slaap lekker”, zegt Lucas. Hij denkt terug aan hoe zijn dag was. Hij denkt terug aan school, rondjes fietsen op het terrein en het bloemen veldje. En ook waarom Marleen van die gemene dingen tegen hem zegt. Hij begrijpt niet wat hij fout doet en vind dat hij niet stout is geweest. Lucas denkt aan het afgelopen weekend bij zijn moeder thuis. Lucas mist zijn moeder en de hond heel erg. Hij moet huilen en valt zo slaap...

 



Auteur: Pieter-Jan

(Gebaseerd op een waargebeurd verhaal)


 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.