Laat de dingen instorten. Stop met jezelf uit te putten door te proberen overeind te houden wat nooit bedoeld was om te blijven bestaan. Niet alles is eeuwig, en forceren wat al aan het breken is, zal je geest alleen maar uitputten. Laat los. Laat mensen boos zijn. Laat ze je verkeerd begrijpen. Laat ze oordelen.
Hun meningen zijn niet jouw waarheid, ze zijn slechts een weerspiegeling van hun eigen realiteit. Je bent niemand uitleg verschuldigd die vastbesloten is om je verkeerd te interpreteren. Je bent niet verantwoordelijk voor hoe anderen ervoor kiezen om je te zien. Stop met bang zijn voor het onbekende. Stop met vragen "En nu?", alsof het universum niet al een pad voor je heeft voorbereid.
Verlies is niet altijd een einde. Soms is het een begin. Het is de ruimte die vrijkomt om iets beters te verwelkomen, meer in lijn met de persoon die je aan het worden bent. Wat moet vertrekken, zal vertrekken. Wat moet blijven, zal blijven, zelfs te midden van de chaos. Er is een ritme in het leven. Een goddelijke orde van voltooiingen en nieuwe beginnen.
Wanneer we ons tegen de stroom verzetten, lijden we. We klampen ons vast aan het verleden, bang om nooit meer vreugde te voelen. Maar dat is slechts een illusie. Het universum is overvloedig. Er is meer liefde, meer vrede, meer betekenis die op je wacht, als je moedig genoeg bent om los te laten wat niet langer bij je hoort.
En onthoud dit: Het beste ligt niet achter je. Er is nog magie om te voelen, vreugde om te omarmen, liefde om te ontvangen.
Maak daar ruimte voor. Vraag jezelf dan af: Waar houd ik nog aan vast dat me tegenhoudt om vooruit te gaan?
En wanneer je het antwoord weet, vertrouw dan genoeg op jezelf om los te laten. Want iets beters is al onderweg.
Vrij vertaald: Zielsgelukkig
Reactie plaatsen
Reacties