Een trotse ik.

Gepubliceerd op 14 december 2020 om 19:46

 

Dit verhaal verteld iets over mijn doorzettingsvermogen

 

Ik heb het heel moeilijk gehad in mijn leven, omdat ik nooit naar school ben geweest. Ik kon niet lezen en schrijven. Mijn ouders vonden het niet fijn dat ik als een meisje naar school ging. Mijn moeder is op jonge leeftijd gescheiden ik moest het huishouden runnen. We waren met vele broers en ik alleen een dochter. Er leunde heel veel op mij. Ik moest alles in en om het huis doen zoals koken, huishouden en zelf kleding maken voor mijn broers. Zo ben ik zelf kleding gaan leren maken door een overhemd los te tornen en op stof vast te spelden en dan te knippen en te naaien met de hand naaimachine.

 

 

Ik kon niet lezen en schrijven, wel kon ik de cijfers tot 100 herkennen. Mensen dachten dat ik naar school ben gegaan. Ondanks ik niet geleerd was kon ik toch mijn leven leiden als ik maar niks hoefde te schrijven en lezen.

 

Opgegeven moment heb ik mijn geboorteland verlaten en naar Nederland gekomen. Voor mij was het heel erg wennen en vond het zelfs eng! Ik heb met angst geleefd! Ik vond een baan, ging kleding maken voor een bedrijf en in de avonduren ging ik schoonmaken en probeerde ik bijles lezen en schrijven te volgen. Ik ben niet verder gekomen want ik snapte het niet en vond het heel moeilijk om op oudere leeftijd te leren. Maar ik heb de moed nooit verloren en de hoop nooit opgegeven. Ik ben met de bus, tram en trein gaan reizen zonder dat ik de straatnamen kon lezen. Ik begon de letters te herkennen en ging puzzels maken, zoals woordzoeker. Ik kan zelfs nu namen en telefoonnummer noteren.

 


En nu de dag kan ik mij overal begeven met de trein, tram of bus, durf te vragen en doorzettingsvermogen.
Ik ben super trots op mijzelf dat ik op niemand hoef te wachten en zelf alles kan ondernemen. 



 

Mevrouw Lien

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.