Vroeger waren er geen mogelijkheden voor mij om naar school te gaan. Maar ondanks ik niet naar school ben gegaan ben ik tot de dag van vandaag heel trots op mijzelf. Dit is mijn verhaal. In de jaren ’80 hadden mijn man en ik een baan. Maar om meer geld te verdienen besloten we kleding te gaan verkopen. We gingen groothandels langs en kochten daar kleding in. We huurden een kraam op de zwarte markt van Beverwijk en daar verkochten we elk weekend kleding en textiel. Kleding voor mannen, vrouwen en kinderen. En textiel zoals handdoeken, beddengoed etc. De ene dag verkochten we iets meer dan de andere dag. Mijn man en ik kregen een idee om te verplaatsen van de zwarte markt van Beverwijk naar een winkel. Met een zakenpartner hadden we plannen gemaakt en die werden uitgevoerd. Naderhand werd mijn man plotseling ziek en overleed. De zakenpartner heeft met veel sluwigheid alles afgepakt. En ik bleef achter met lege handen.
Ik leerde mijn tweede man kennen. Mijn kinderen waren nog klein. Maar het verkopen van kleding begon opnieuw te kriebelen en er moest brood op de plank komen. Van 500 gulden heb ik opnieuw kleding ingekocht. Ik stopte ze in vuilniszakken en bond ze vast op de snelbinder van mijn fiets. Zo ging ik deuren langs om kleding te verkopen. Vervolgens huurde mijn man en ik een marktkraam voor 30 gulden.
Wanneer ik mijn kinderen naar school had gebracht, ging ik drie keer van huis naar de markt en weer terug om de vuilniszakken met kleding naar de markt te brengen. In die tijd waren de zomers zeer warm en de winters heel koud. In weer en wind ging ik op de fiets naar de markt, daar de hele dag staan en dan weer naar huis. Ik had toen geen oppas voor mijn twee kinderen. Dus mijn kinderen gingen met mij mee. Ik weet nog dat ik onder een kledingrek een witte doek had opgehangen met een matras van spons op de grond waar de kinderen konden slapen. We hadden later een paar marktkramen erbij genomen. Daarna opende we onze eigen confectie ruimte. Daar kochten andere ondernemers kleding bij ons in. Soms wilde ze 1000 stuks van een kledingstuk. De collega ondernemers hadden vertrouwen in ons en wij in hun. De klant is koning hield ik altijd in mijn achterhoofd. Ik ben altijd vriendelijk en geduldig gebleven naar de klanten toe. We verdienden goed geld. Maar ondanks het succes, hebben we ook zware tijden gekend. Het was zwaar om de hele dag op de markt te staan en dan nog de zorg te hebben voor twee kinderen. Later kochten we een auto. Maar jarenlang hebben we de fiets gebruikt als vervoersmiddel.
Mijn fiets is nog steeds mijn vervoersmiddel. Ik ben alleenstaand en doe veel op de fiets. Ik heb alleen van twee dingen spijt en dat is dat ik mijn rijbewijs nooit heb kunnen halen en geen computerles heb gevolgd. Ondanks ik niet geschoold ben, heb ik jarenlang mijn eigen onderneming gehad. Ik heb daarin diepe dalen gekend. Maar wat ik de mensen wil meegeven is dat vertrouwen in jezelf zo belangrijk is. Geef niet op. Hou dat vuurtje aan en niet twijfelen aan jezelf.
Gewoon doen!
Als ik had gekeken naar wat ik niet heb dan zou ik blijven hangen. Maar ik ben een slimme en krachtige vrouw, weliswaar zonder diploma, maar dat heeft mij niet tegengehouden in mijn leven. Ik heb lang geleden een naaimachine gekocht en ben zelf gaan leren naaien. Zo maak ik keukenschorten voor een goede doel. Dus geef niet op en haal alles uit je leven.
Bea
Reactie plaatsen
Reacties